1 Koryntian 16:13-14

Wierzymy:

Pan Bóg jest jedynym Panem. Jest Wszechmogącym Stwórcą, który stworzył niebo i ziemię, wszystko, co widzialne i niewidzialne, a także człowieka, na obraz i podobieństwo Boga, objawiając się w trzech Osobach. Ojciec, Syn i Duch Święty są trzema wiecznymi Osobami Boskimi, które różnią się w swoich przejawach i posługach, ale są równe w naturze i istocie i są Jednym Bogiem.

Biblia jest prawdziwym, żywym i wiecznym Słowem Bożym skierowanym do człowieka, przez które Bóg objawia siebie i prawdę o sobie. Biblia jest natchnioną przez Boga Księgą napisaną przez ludzi kierowanych przez Ducha Świętego i jest nieomylną podstawą i autorytetem dla nauczania Kościoła.

Jezus Chrystus jest Synem Bożym. Jest w pełni wieczny w swojej naturze, niestworzony Bóg, a jednocześnie w pełni człowiek. Będąc Bogiem, przyjął ciało człowieka i stał się ofiarą pojednania między człowiekiem a Bogiem, umierając za grzechy całej ludzkości. Trzeciego dnia zmartwychwstał, wstąpił do nieba i zasiada po prawicy Ojca jako jedyny Orędownik i Pośrednik pomiędzy Bogiem a ludźmi. Tylko przez wiarę w Jezusa Chrystusa człowiek może zostać pojednany z Bogiem, zbawiony od grzechu i otrzymać życie wieczne z Nim.

Przymierze jest umową. Bóg chciał zawrzeć przymierze z człowiekiem. Człowiek wchodzi w to przymierze poprzez wiarę w ofiarę Jezusa Chrystusa, pokutę i wyznanie wiary poprzez chrzest wodny. Zanurzenie w wodzie nie jest zmyciem grzechów, ale symbolem śmierci grzesznego człowieka i zmartwychwstania nowego człowieka. Ten widzialny akt jest dokonywany w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego, jak nakazał Chrystus. Podstawą tego przymierza jest ofiara Jezusa Chrystusa, którą Kościół upamiętnia poprzez widzialne przykazanie „Wieczerze Pańską", gdzie wino jest symbolem krwi Chrystusa, a chleb jest symbolem Jego ciała.

Kościół jest zgromadzeniem ludzi zbawionych przez Boga. Nie jest organizacją, ale duchowym organizmem, który symbolicznie jest ciałem Jezusa Chrystusa, gdzie On jest Głową. Kościół jest wynikiem zakończonej, zbawczej misji Chrystusa. Został założony przez Niego i ma swoje początki w dniu Pięćdziesiątnicy, kiedy Duch Święty zstąpił na apostołów. Kościół nie jest ani duchowym Izraelem, ani jego kontynuacją, ale zborem zbawionych ludzi ze wszystkich narodów.

Drugie przyjście Chrystusa. Kościół żyje wiarą i nadzieją, że Jezus Chrystus, będąc wiecznie żywym, przyjdzie na ziemię po raz drugi, tak jak wstąpił do nieba, aby sądzić wszystkich żywych i umarłych. Przed Jego powtórnym przyjściem Kościół zostanie pochwycony, aby spotkać się z Chrystusem w niebie i będzie żył z Nim na wieki.

Święte życie to życie poświęcone Bogu i oddzielone od grzeszności świata. W momencie pokuty człowiek staje się w pełni i doskonale sprawiedliwy, święty i czysty dzięki ofierze Jezusa Chrystusa. Świętość, którą dana osoba otrzymuje w darze, staje się podstawą procesu uświęcenia przez całe jej życie. Osoba święta jest uświęcana nie po to, by osiągnąć świętość lub zbawić swoją duszę, ale po to, by w praktycznym życiu przemieniać się w charakter Chrystusa. Osoba, która nazywa siebie świętą, ale nie prowadzi świętego życia, nie może być podobna do Chrystusa, a w rezultacie nie może być z Nim.

Stosunek do świata. Pod słowem „świat" Kościół rozumie nie życia na tej ziemi, ale grzeszny system i zasady, którymi kieruje się grzech i zło. Chociaż kościół żyje na tym świecie, jest od niego oddzielony zasadami Królestwa Bożego, które opierają się na Biblii. Będąc oddzielonym od świata, misją kościoła nie jest zamykanie się przed nim, ale wychodzenie do świata, by zbawiać ludzi, przyprowadzając ich do Chrystusa.